Het Cupidocomplot - Johan Vandevelde
Pesten, aartsvijanden, samenwerken.
"Dion was het wild, en iedere dag een nieuw jachtseizoen."
Dion Aets wordt op zijn nieuwe school gepest door Marco en zijn twee kameraden. Op een dag vernielt Marco daarbij het gouden horloge dat Dion van zijn overleden grootvader kreeg. Het is de zoveelste pesterij en het vernielen van het horloge is voor Dion de druppel. Hij takelt Marco stevig toe. De twee jongens moeten voor de directeur, de vader van Marco en de moeder van Dion zich verantwoorden. Maar die ontmoeting krijgt een onverwacht staartje wanneer de vader van Marco en de moeder van Dion op slag verliefd worden. Ze maken afspraakjes bij de vleet en na een maand zijn er al trouwplannen. Dion en Marco zien het niet zitten om broers te worden en sluiten een pact, het Cupidocomplot. Ze zullen de relatie tussen hun ouders ongedaan maken.
Vreemd genoeg kwam het verhaal mij heel bekend voor. Het is alsof ik het verhaal al eens heb gelezen, maar dat lijkt mij niet mogelijk. Het is heel eenvoudig geschreven. Johan Vandevelde maakt geen gebruikt van lange beschrijvingen, de hoofdstukken zijn tamelijk kort gehouden en de gebeurtenissen volgen elkaar tegen een snel tempo op. Er zijn geen plaatsaanduidingen in het verhaal wat het verhaal universeel maakt. Toch was ik er tijdens het lezen van overtuigd dat Johan Vandevelde een Nederlandse jeugdauteur is, door het taalgebruik. Woorden als 'knoerten' verwacht ik niet in een Vlaams boek, maar het tegendeel is waar. Volgens de website van de schrijver is het Cupidocomplot ondertussen overal uitverkocht, maar in mei verschijnt er een e-book en een herdruk van het verhaal. Het blijft dus een populair boek. Het verhaal start sterk. De manier van pesten van Marco en de angstgevoelens die Dion daarbij ervaart, komen heel geloofwaardig over. Naar het einde van het boek glijdt het verhaal af naar het noodzakelijke happy end. Verwarrend zijn de benamingen van de personages. In de ene zin wordt er naar de moeder van Dion verwezen als mams, in de volgende als Sandra, zonder enige aanleiding. Ook de vader van Marco is afwisselend Peter en mijnheer Coppyn. Het verhaal leest vlot, maar scheert geen hoge toppen op de overtuigende pestscène na.
Weer een uur gym overleefd. Dion spurtte achter zijn klasgenoten aan naar de kleedkamer.
'Aerts en Somers! Opruimen!'
Ook dat nog. Dion en Manu Somers maakten schoorvoetend rechtsomkeer en hielpen mijnheer Verhasselt om de mat, de bok en de trampoline weer op te bergen. Toen Dion in de kleedkamer aankwam waren de anderen al bijna aangekleed. Hij trok snel zijn gymkleding uit en propte de spullen in zijn tas, trok zijn broek aan, zijn T-shirt en zijn sweater. Toen pakte hij zijn schoenen en viste naar opa's horloge dat hij in zijn linkerschoen had gestopt ... tenminste, hij dacht dat hij in zijn linkerschoen zat. In de rechter misschien? Nee, daar ook nit. Een misselijke knoop trok samen in Dions buik. Hij keer naar de andere jongens. Een paar waren al naar buiten en de anderen waren hun jas aan het aantrekken.
'Heeft er iemand mijn horloge gezien?'
Hij voelde de spieren in zijn gezicht samentrekken en probeerde uit alle macht zijn tranen te bedwingen.
'Alsjeblieft!'
'Alsjeblieft!' bootste Marco hem na met een huilerig kinderstemmetje. De anderen grinnikten.
'Geef terug, Marco!' zei Dion zo stoer mogelijk.
Marco zette zijn pet op en gaf hem een verwaande blik.
'Ga je mij beschuldigen, Aars?'
'Komop, wie heeft zijn horloge!' sprak de stem van mijnheer Verhasselt. Hij was in de deur van de kleedkamer verschenen en had de hele situatie zwijgend geobserveerd. Marco keek naar Jens en met een blik en een knik gaf hij zijn makker te kennen dat hij hem moest gehoorzamen. Jens grijnsde en haalde het horloge van Dions opa uit zijn broekzak.
'Het was maar om te plagen, mijnheer.'
'Oké, maar niet tijdens mijn les! Geeft terug!'
Jens liep naar Dion en wilde hem het horloge teruggeven, maar Marco plukte het uit zijn hand.
'Wat doet een sul als jij eigenlijk met zo'n duur horloge?'
'Coppyn!' riep mijnheer Verhasselt boos.
Marco reikte Dion het horloge aan, maar voordat de jongen het kon aanpakken, liet hij het leren bandje tussen zijn vingers glippen. Dions adem stokte en er viel een stilte toen het antieke gouden horloge met een harde tik op de stenen viel. Een modern horloge is normaal gezien bestand tegen een kleine valpartij, maar een horloge dat bijna zeventig jaar oud is niet natuurlijk.
'Shit, sorry', zei Marco en hij deed het zo gemeengd klinken dat mijnheer Verhasselt hem nergens van kon beschuldigen.
Vandevelde, J. (2010) Het Cupidocomplot. Sint-Niklaas: Abimo Uitgeverij. pg 27-28